Patron szkoły

Ignacy Partyka (1901-1979)

Ignacy Partyka ur. się 27.07.1901r. w Górnie-Zaborzu w wielodzietnej rodzinie Benedykta i Magdaleny Partyków. Uczęszczał do szkoły w Górnie, potem pracował na roli.

W 1924 roku ożenił się z Bronisławą Matułą z Górna; po roku urodził się ich pierwszy syn - Stanisław. Niedługo później wyemigrował do Stanów Zjednoczonych Ameryki, gdzie osiadł na stałe w Chicopee w stanie Massachusetts. Zajął się masarstwem, prowadził ubojnię i sklepy. Dzięki uporowi i ciężkiej pracy dorobił się znacznego majątku.

Nigdy nie zapomniał skąd pochodzi i wielokrotnie odwiedzał Polskę, a dla mieszkańców swojej wsi organizował wycieczki i zabawy. Pragnął pozostawić po sobie coś trwałego. Podczas kolejnego pobytu w Polsce namówił mieszkańców Zaborza do wybudowania szkoły. W 1958 roku zawiązał się Komitet Budowy Szkoły, a I. Partyka zadeklarował pokrycie połowy kosztów budowy. Rok szkolny 1961/62 uczniowie rozpoczęli już w nowej szkole.

To wszystko jednak nie wystarczyło Ignacemu Partyce. Jego marzeniem było wybudowanie kaplicy, z której mogliby korzystać mieszkańcy Zaborza - szczególnie osoby starsze, chore oraz dzieci. Realizację pomysłu skutecznie blokowały ówczesne władze. Budynek powstawał więc jako świetlica wiejska. Budowa trwała w latach 1965-1970, a formalny nadzór sprawował Wydział Oświaty w Kolbuszowej. Nowy obiekt oddano do użytku, ale marzenie Partyki nie zostało zrealizowane. Interwencje w Ministerstwie Sprawiedliwości nie przyniosły rezultatu. Reprezentacyjna sala stała się salą widowiskową Domu Ludowego; pozostałe pomieszczenia zaadaptowano na klasy oraz mieszkanie dla nauczycieli.

W uznaniu zasług władze przyznały Ignacemu Partyce Złoty Krzyż Zasługi.

Zmarł 4 listopada 1979 roku i został pochowany w swojej drugiej ojczyźnie.